Aum-Jackie með hor

Ég vorkenni mér allsvakalega. Vaknaði í morgun við umgang pabba og bróðir míns. Hélt að klukkan væri 7 og ég gæti kúrt í klukkutíma í viðbót. Þótti það sérstaklega þægilegt þar sem ég var búin að hósta í alla nótt og sjúga upp í nefið. En nei! Pabbi kom inn og spurði hvenær ég ætlaði á fætur. Tek strætó um kl.9. Er klukkan ekki bara 7? Uhm, nei María, klukkan er að verða hálf níu. Jæja, ég þurfti þá að drattast á fætur. Ég var næstum því búin að skrópa í skólanum því ég vorkenndi mér svo, grey ég að vera með hósta og hor. Hafði samt ekki samvisku í að skrópa þannig að ég drullaðist í strætó.

Þar sem ég er að fara í vísindaferð í Vífilfell á eftir beint eftir skóla ákvað ég að fara í svörtu Ecco skóna mína til að vera ekki eins og einhver algjör í bænum í kvöld. Á leið minni niðrá stoppistöð fann ég allt í einu fyrir bleytu á stórutá vinstri fótar. Þá fattaði ég að elsku Ecco skórnir mínir eru ekki alveg heilir. Mér til mikilla vonbrigða komst ég svo að því að hægri skórinn á við sama vandamál að stríða.

Eftir tímann, sem ég var næstum því búin að skrópa í, fór ég í tölvuna og var að spjalla við Evu á MSN. Ég hellti yfir hana sorgum mínum og niðurstaðan var hádegismatur á Vegamótum. Nú er ég södd og næstum sæl. Heimsins vandamál eru ekki eins mikil lengur. Horið er ekki eins mikið og hóstinn ekki heldur þannig að nú get ég farið nokkurnvegin heil í vísó. Enn eitt vandamál sem ég á eftir að koma á framfæri.....mig langar í ný föt, pæjuföt! Skóleysi og pæjufataleysi er eitthvað sem hægt er að leysa seinna.

Ég er farin að horfa á Drengene fra Angora. Þeir ættu að geta komið mér í partýstuðið.

Þórunn sys er svo komin með blogg og óska ég henni til hamingju með það. Í tilefni þess fær hún tengil hjá hinum stelpunum.

Góða skemmtun um helgina og gangið hægt um þær dyr sem þið gangið í gegnum!